Angielskie ekwiwalenty terminów „pełnomocnictwo rodzajowe” oraz „pełnomocnictwo szczególne”
Anna Kizińska
Uniwersytet Warszawski, Wydział Lingwistyki Stosowanej, Katedra UkrainistykiRésumé
Celem artykułu jest ocena angielskich ekwiwalentów polskich terminów „pełnomocnictwo rodzajowe” i „pełnomocnictwo szczególne” proponowanych w czterech najbardziej popularnych specjalistycznych słownikach dwujęzycznych. Badane ekwiwalenty to między innymi „special proxy”, „special authority” i „special power”. W celu dokładnej oceny proponowanych ekwiwalentów w artykule zostały przedstawione definicje polskich terminów oraz definicje ich ekwiwalentów występujących w angielskich słownikach prawa. Ponadto sprawdzono, czy proponowane ekwiwalenty występują w dokumentach źródeł prawa brytyjskiego. W artykule zostały również określone techniki przekładowe zastosowane podczas formułowania omawianych ekwiwalentów.
Mots-clés :
termin prawny, ekwiwalent, ekwiwalent funkcjonalny, technika przekładowa, kalka, pełnomocnictwo, prawo cywilneRéférences
Gizbert-Studnicki T., Język prawny z perspektywy socjolingwistycznej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego – Prace z nauk politycznych” 1986, 26.
Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2007.
Jopek-Bosiacka A., Przekład prawny i sądowy, Warszawa 2008.
Kierzkowska D., Kodeks Tłumacza Przysięgłego, Warszawa 1991.
Kierzkowska D., Tłumaczenie prawnicze, Warszawa 2007.
Kierzkowska D., Miller J., The Polish civil code, Warszawa 2000.
Kizińska A., „Pełnomocnik substytucyjny” as an example of incongruity of terms of Polish and English legal systems, “Journal of Specialised Translation” 2011, Issue 15, s. 215-228.
Kizińska A., Angielskie ekwiwalenty terminu „pełnomocnictwo ogólne”, „Linguodidactica” 2014, t. XVIII, s. 75-83.
Kizińska A., Ekwiwalencja w tłumaczeniu tekstów prawnych i prawniczych. Polskie i brytyjskie prawo spadkowe, Warszawa 2015.
Lukszyn J., Zmarzer W., Teoretyczne podstawy terminologii, Warszawa 2001.
Morawski L., O pewnym rozumieniu prawa i faktu oraz o niektórych jego zastosowaniach, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1980, nr 1, s. 185-204.
Pazdan M., Rozdział X Przedstawicielstwo, [w:] Prawo cywilne – część ogólna, tom II. System Prawa Prywatnego, Warszawa 2002.
Radwański Z., Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2004.
Šarčević S., New Approach to Legal Translation, The Hague 1997.
Smyk M., Pełnomocnictwo według kodeksu cywilnego, Warszawa 2010.
Wróblewski B., Język prawny i prawniczy, „Polska Akademia Umiejętności. Prace Komisji Prawniczej” 1948, Nr 3.
A Dictionary of Law, Oxford 2003.
Curzon L., Dictionary of Law, New York 2002.
Jowitt’s Dictionary of English Law, London 1959.
Black’s Law Dictionary, 6th edition, St.Paul 1999-2002.
Łozińska-Małkiewicz E., Małkiewicz J., Duży polsko-angielski słownik terminologii prawniczej, 3 wyd., Toruń 2005.
Myrczek-Kadłubicka E., Dictionary of Law Terms, Polish-English, Warszawa 2013.
Ożga E., The Great Dictionary of Law and Economics, Vol.2 Polish-English, Warszawa 2009.
Pieńkos J., Polsko-angielski słownik prawniczy, Kraków 2002.
legislation.gov.uk, [dostęp: 15.08.2015]
www.gov.uk, [dostęp: 15.08.2015]
Ustawa z dnia 24 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dziennik Ustaw z dnia 18 maja 1964 r.).
„The Insolvency (Northern Ireland) Order 2005 (Consequential Amendments) Order (Northern Ireland) 2015”.
„Courts and Legal Services Act 1990” i „Senior Courts Act 1981”.
„The Authorities for London Post-Graduate Teaching Hospitals (Abolition) Order 1994”.
„The Non-Domestic Rating (Chargeable Amounts) (England) Regulations 1999”.
„Perpetuities and Accumulations Act 2009” „Traffic Management Act 2004”.
