Potencjał komunikacyjny podręczników do nauki języka obcego na przykładzie języka niemieckiego

Magdalena Białek

Uniwersytet Wrocławski, Instytut Filologii Germańskiej


Abstrakt

Od ponad 40 lat obowiązującym podejściem w kształceniu obcojęzycznym jest podejście komunikacyjne, a najważniejszym celem edukacji językowej jest rozwijanie kompetencji komunikacyjnej. Jednak jak pokazuje historia, ani realizacja podejścia komunikacyjnego, ani osiąganie kompetencji komunikacyjnej przez uczących się nie są łatwymi celami w procesie formalnej nauki języka obcego. Kształcenie językowe warunkowane jest bowiem przez wiele czynników, a za jeden z nich uznać można niewątpliwie podręcznik. W niniejszym artykule przedstawia się wyniki analizy podręcznika do nauki języka niemieckiego pod kątem jego potencjału komunikacyjnego.W tymcelu odwołuje się do zasad komunikacji międzyludzkiej w ogóle, teoretycznych rozważań obecnych w literaturze przedmiotu, a także dostępnych praktycznych rozwiązań dydaktycznych. Jak pokazuje badanie, podręczniki (w artykule zaprezentowany jest jeden, całe badanie objęło analizę kilku) odznaczają się niskim potencjałem komunikacyjnym. Świadczą o tym m.in. niewielka liczba tekstów autentycznych, niewłaściwie formułowanie poleceń czy też brak zadań komunikacyjnych. Za interesujące i właściwe dla grupy docelowej można byłoby uznać tematy leksykalne pojawiające się w analizowanych podręcznikach, lecz ich realizacja (wyrażająca się w koncepcji ćwiczeń) odbiega od komunikacyjnego schematu obowiązującego współcześnie podejścia. I choć wiadomo, że podręcznik to tylko jedna z możliwych pomocy dydaktycznych, to z drugiej strony wiadomo również, ze większość nauczycieli bardzo chętnie z niego korzysta i wiernie odtwarza tok lekcji według instrukcji podręcznikowych. W kontekście tak dużego „przywiązania” nauczycieli do podręczników, powinno się w sposób szczególny monitorować ich jakość i dążyć do jak najbardziej optymalnych rozwiązań przy ich tworzeniu.

Słowa kluczowe:

podejście komunikacyjne, kompetencja komunikacyjna, zadania komunikacyjne

Allwright R.L., What do we want teaching materials for?, „ELT Journal 36” 1981, 1, s. 5–18.

Ellis R., Language teaching research and language pedagogy, United Kingdom 2012.

Iluk J., Jak (de)motywujemy uczniów na lekcjach języka obcego, „Języki Obce w Szkole” 2013, 4, s. 67–74.

Janowska I., Podejście zadaniowe do nauczania i uczenia się języków obcych. Na przykładzie języka polskiego jako obcego, Kraków 2011.

Komorowska H., Ćwiczenia komunikacyjne w nauce języka obcego, Warszawa 1988.

Kusiak-Pisowacka M., Ewaluacja podręcznika w nauczaniu języków obcych, „Lingwistyka Stosowana” 2015, 14: 3, s. 65–75.

Krashen S.D., The Input Hypothesis: Issues and Implications, New York 1985.

Lewicka G., Glottodydaktyczne aspekty akwizycji języka drugiego a konstruktywistyczna teoria uczenia się, Wrocław 2007.

Lewicki R., Poznaj język sąsiada. Program nauczania. Język niemiecki, Warszawa 2002.

Pfeiffer W., Nauka języków obcych. Od praktyki do praktyki, Poznań 2001.

Potapowicz A., Tkaczyk K., Aha Neu! Język niemiecki. Podręcznik z ćwiczeniami dla gimnazjum. Kurs podstawowy 3B, Warszawa 2011.

Swan M.A., The textbook: bridge or wall?, „Applied Linguistics and Language Teaching” 1992, 2/1, s. 32–35.

Swan M.A., A critical look at the Communicative Approach, http://http://seas3.elte.hu/coursematerial/HalapiMagdolna/Swan1.pdf, [online], dostęp 15.08.2017.

Willis D., Accuracy, fluency and autonomous learning: A three way distinction, 2007, http://www.willis-elt.co.uk/books.html, [online], dostęp 15.08.2017.

Kompetencje kluczowe w procesie uczenia się przez całe życie, http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=LEGISSUM:c11090, [online], dostęp 15.08.2017.

Raport o stanie edukacji 2013. Liczą się nauczyciele, http://eduentuzjasci.pl/publikacje-ee-lista/raporty/150-raport-o-stanie-edukacji/1052-raport-o-stanie-edukacji-2013-licza-sie-nauczyciele.html, [online], dostęp 1.07.2017.

Pobierz

Opublikowane
2017-12-30


Białek, M. (2017) „Potencjał komunikacyjny podręczników do nauki języka obcego na przykładzie języka niemieckiego”, Linguodidactica, 21, s. 39–58. doi: 10.15290/lingdid.2017.21.03.

Magdalena Białek 
Uniwersytet Wrocławski, Instytut Filologii Germańskiej