Zinaida Gippius o Kościele i chrześcijaństwie

Iwona Krycka-Michnowska

Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej


Abstrakt

The topic of this paper are the religious-philosophical views of Zinaida Gippius expressed in the diary The Choice? Analysis of the diary proves that on the emigration almost at the end of her life Gippius remained faithful to the idea of a great revival of Christianity and its own mission, and especially – the concept of “new ecumenical Church”. The diary presents the writer as a critic of “historical Churches” and a promoter of the idea of spiritual rebirth of humanity, which strive to the development of Christianity, especially the dogmas of the Church. The diary presents Gippius as a religious modernist who sees in Christianity a religion of freedom and creativity, and not of authority and tradition.

Słowa kluczowe:

nowy Kościół, chrześcijaństwo, odrodzenie, dziennik

Bułgakow S., 1992, Prawosławie. Zarys nauki Kościoła prawosławnego, przeł. ks. H. Paprocki, Warszawa.

Czermińska M., 2000, Autobiograficzny trójkąt. Świadectwo, wyznanie i wyzwanie, Kraków.

Dessain Ch.S., 1989, John Henry Newman: pionier odnowy Kościoła, przeł. M. Stebart, Poznań.

Dostojewski F., 2004, Bracia Karamazow, przeł. A. Wat, oprac. J. Smaga, t. 1 Wrocław – Warszawa – Kraków.

Evdokimov P., 1964, Prawosławie, przeł. ks. J. Klinger, Warszawa.

Evdokimov P., 1979, Od śmierci do życia, „Novum” nr 11, s. 60–74.

Ewangelia według św. Jana 14, 6.

Krycka-Michnowska I., 2013, O „Świętej Wspólnocie”, rewolucji i Antychryście. Poszukiwania religijne inteligencji rosyjskiej na przełomie XIX i XX wieku, „Przegląd Rusycystyczny” nr 4 (144), s. 37–50.

Krycka-Michnowska I., 2014, W poszukiwaniu Boga. O odrodzeniu religijnym i „nowym Kościele” w diarystyce Zinaidy Gippius, [w:] Doświadczenie świata w literaturach słowiańskich epoki pre-, modernizmu i post-modernizmu, red. D. Szymonik, R. Mnich, Siedlce – Bansk´a Bystrica, s. 9–19.

Pachmuss T., 1972, Intellect and Ideas in Action. Selected Correspondance of Zinaida Hippius, München.

Skarga B., 1982, Czas i trwanie. Studia o Bergsonie, Warszawa.

Walicki A., 2005, Zarys myśli rosyjskiej. Od oświecenia do renesansu religijno-filozoficznego, Kraków.

Белый А., 1990, Начало века, подгот. текста и коммент. А.В. Лаврова, Москва.

Волкогонова О., Религиозный анархизм Д. Мережковского, [online], http://lib.philosophical.ru/volk/merez.html [11.09.2015].

Воронцова И.В., 2010, Основополагающие черты христианского модернизма (конец XIX – начало ХХ в.), „Вопросы философии”, s. 51–61.

Гиппиус З.Н., 2003, Без мира, [w:] Tejże, Собрание сочинений, t. 7. Мы и они. Литературный дневник. Публицистика 1899–1916 гг., Москва, s. 140–149.

Гиппиус З.Н., 2002, О любви, [w:] Tejże, Мечты и кошмар.Неизвестная проза 1920–1925 годов, Санкт-Петербург, s. 433–459.

Гиппиус З.Н., 1990, [О „Союзе Непримиримости”], [w:] Т. Пахмусс, Из архивов Зинаиды Николаевны Гиппиус. Ранние годы эмиграции, „Записки Русской академической группы в США” t. 23, s. 217–222.

Гиппиус З.Н., 2005, Собрание сочинений, t. 9. Дневники 1919–1941. Из публицистики 1907–1917 гг. Воспоминания современников, Москва.

Злобин В., 1970, Тяжёлая душа, Вашингтон.

Мережковский Д., 1914, Последний святой, [w:] Tegoż, Полное собрание сочинений, t. 13, Москва, s. 98–157.

Мережковский Д.С., 1932, Иисус Неизвестный, Белград.

Мережковский Д.С., 2000, Л. Толстой и Достоевский, изд. подг. Е.А. Андрущенко, Москва.

Пахмусс Т., 2002, Зинаида Гиппиус. Hypatia двадцатого века, Frankfurt a. Main.

Ходасевич В., 2008, О форме и содержании, [w:] З.Н. Гиппиус: pro et contra. Личность и творчество Зинаиды Гиппиус в оценке современников и исследователей. Антология, сост., вступ. ст., коммент. А.Н. Николюкина, Санкт-Петербург, s. 636–646.

Pobierz


Opublikowane
2016-12-30


Krycka-Michnowska, I. (2016) „Zinaida Gippius o Kościele i chrześcijaństwie”, Studia Wschodniosłowiańskie, 16, s. 55–67. doi: 10.15290/sw.2016.16.04.

Iwona Krycka-Michnowska 
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej