Wokół śmierci Witkacego. „Gwiazda Piołun” Władysława Lecha Terleckiego z 1968 roku
Beata Larenta-Boguska
badaczka niezależnaBeata Larenta-Boguska, dr, absolwentka studiów doktoranckich na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Autorka rozprawy doktorskiej Władysław Lech Terlecki – pisarz inteligencki schyłkowego PRL-u (w kręgu wybranych powieści oraz wypowiedzi dyskursywnych). Pracuje jako polonistka w Zespole Szkół Zawodowych Nr 3 im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Ostrołęce.
https://orcid.org/0000-0002-7375-0422
Abstrakt
The article interprets the novel Gwiazda Piołun by Władysław Lech Terlecki. Its main character is based on the real life figure of Stanisław Ignacy Witkiewicz – author, painter, philosopher. The author of the article indicates the relationships between the accounts of Witkacy’s death and its fictional version. Terlecki’s story of a painter who escapes from war, only to commit suicide eventually, became a pretext for discussing the events from September 1939 and March 1968.
Słowa kluczowe:
biography; suicide; Polish People’s Republic; antisemitismBibliografia
Błoński Jan (2003), Witkacy na zawsze, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Brudnicki Jan Z. (1977), Ostatnia droga Witkacego. Wersja ostatnia, ale nie ostateczna,
„Przegląd Humanistyczny”, nr 10, s. 81–91.
Choynowski Mieczysław (1985), Jeszcze o śmierci Witkacego, „Kultura” (Paryż), nr 9,
s. 107–113.
Eisler Jerzy (2006), Emigracja pomarcowa, w: J. Eisler, Polski rok 1968, Warszawa: Instytut
Pamięci Narodowej, s. 95–131.
Iwaszkiewicz Jarosław (1976), Witkacy, w: J. Iwaszkiewicz, Petersburg,Warszawa: PIW,
s. 27–33.
Jamrozek-Sowa Anna (2018), „Gwiazda Piołun” (1968), w: A. Jamrozek-Sowa, Maski
historii, strzępy współczesności. Studium o biografii i twórczości Władysława Lecha
Terleckiego, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, s. 254–265.
Le Bon Gustave (b.r.w.), Psychologia tłumu, przeł. B. Kaprocki, Warszawa: Drukarnia
Artystyczna Saturnina Sikorskiego.
Maciąg Włodzimierz (1963), Wojna i subtelności wrażliwej duszy, „Życie Literackie”,
nr 2, s. 11.
Micińska Anna (1985), Witkacy w Rosji, „Twórczość”, nr 4, s. 66–90.
Micińska Anna (2003), Jedyne wyjście Istnienia Poszczególnego. Samobójstwo S. I. Witkiewicza,
w: A. Micińska, Istnienie Poszczególne: Stanisław Ignacy Witkiewicz, oprac.
J. Degler, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, s. 277–290.
Miłosz Czesław (1989), Zniewolony umysł, Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza.
Miłosz Czesław (2018), Traktat moralny, w: Cz. Miłosz, Wiersze wszystkie, Kraków:
Znak, s. 342–343.
Oknińska Czesława (1976), Ostatnie 13 dni życia Stanisława Ignacego Witkiewicza, „Kierunki”,
nr 13, s. 6–7.
Przygórski Zbigniew (1963), Śmierć Witkacego, „Życie Literackie”, nr 2, s. 12.
Siedlecka Joanna (2005), Witkacowa, w: J. Siedlecka, Mahatma Witkac, Warszawa:
Słowo, s. 147–175.
Smoczyński Sławomir (1996), Stanisław Ignacy Witkiewicz – ostatnie dni, w: Witkacy –
życie i twórczość, red. J. Degler, Wrocław: Wiedza o Kulturze, s. 251–262.
Soin Maciej (2002), Filozofia Stanisława Ignacego Witkiewicza, Wrocław: Wydawnictwo
Uniwersytetu Wrocławskiego.
Terlecki Władysław Lech (1968), Gwiazda Piołun, Warszawa: PIW.
Witkiewicz Jan (1957), Życiorys Stanisława Ignacego Witkiewicza, w: Stanisław Ignacy
Witkiewicz, człowiek i twórca: księga pamiątkowa, red. T. Kotarbiński, J. E. Płomieński,
Warszawa: PIW, s. 341–350.
Witkiewicz Tadeusz Eugeniusz (1975), Ludzie, którzy przeszli przez Muzeum Tatrzańskie
w Zakopanem, „Miesięcznik Literacki”, nr 2, s. 54.
Wyka Marta (2003), Ogień, piołun i kurz, „Tygodnik Powszechny” 26.10.2003, https://
www.tygodnikpowszechny.pl/ogien-piolun-i-kurz-122711.
Zaworska Helena (1973), Piołun, w: H. Zaworska, Spotkania. Szkice literackie,Warszawa:
Czytelnik, s. 234–240.
badaczka niezależna
Beata Larenta-Boguska, dr, absolwentka studiów doktoranckich na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Białymstoku. Autorka rozprawy doktorskiej Władysław Lech Terlecki – pisarz inteligencki schyłkowego PRL-u (w kręgu wybranych powieści oraz wypowiedzi dyskursywnych). Pracuje jako polonistka w Zespole Szkół Zawodowych Nr 3 im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Ostrołęce.
https://orcid.org/0000-0002-7375-0422Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
