„Ateliery" i plenery w prozie Bohumila Hrabala
Wojciech Soliński
Instytut Filologii Polskiej, Uniwersytet WrocławskiWojciech Soliński, prof. dr hab., emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, literaturoznawca, teoretyk literatury, translatolog, tłumacz. Opublikował m.in.: Przekład artystyczny a kultura literacka. Komunikacja i metakomunikacja literacka (1987); włoski przekład tej pracy Traduzione artistica e cultura letteraria. Comunicazione e metacomunicazione letteraria (1992); Kształty obecności. Recepcja pisarstwa Umberta Eco w polskiej kulturze literackiej (2013), współredagował z W. Boleckim i M. Gorczyńskim, Współczesne dyskursy konfliktu. Literatura – Język – Kultura (2015). Przełożył na język polski książkę Umberta Eco, La ricerca della lingua perfetta nella cultura europea. Wydanie 1: W poszukiwaniu języka uniwersalnego (2002); wydanie 2: Poszukiwanie języka doskonałego w kulturze europejskiej (2013). W roku 2014 zadebiutował jako tłumacz literacki przekładem bajki Bohumila Hrabala Złocieńka (Kopretina).
https://orcid.org/0000-0001-8244-3101
Abstrakt
The article analyzes the emotional aspect of autobiographical places in the works of Bohumil Hrabal. Its author observes that both the short and the long prosaic forms by the Czech writer are often set in the space stretching between ateliers of pubs and en plein-airs of Nymburk on the Elbe River (“the town on water”), forests of Kersko, and the degraded smelter plant Krásná Poldi in Kladno. The list of Hrabal’s locations does not end here and also includes the “borderland areas”, such as the control room and platforms of the railway station in Kostomlaty nad Labem; the basement of the wastepaper warehouse in Spalona Street in Prague (and pubs nearby); the author’s flat (which had neither windows nor a toilet) located at 24 Na Hrázi (Věčnosti) Street and many other streets leading directly to the Svět pub Special attention is also given to a place that the author had never visited – Drohobych, but got to know through the prose of Bruno Schulz.
Słowa kluczowe:
atelier; en plein-airs; autobiographical locations; symbolic space; artistic spaceBibliografia
Świat Literacki.
Hrabal Bohumil (2006), Piękna rupieciarnia, przeł. J. Stachowski, Wołowiec: Wydawnictwo
Czarne.
Caillois Roger (1995), Człowiek i sacrum, przeł. A. Tatarkiewicz, E. Burska, Warszawa:
Oficyna Wydawnicza Volumen.
Cassirer Ernst (1971), Ludzki świat czasu i przestrzeni, w: E. Cassirer, Esej o człowieku.
Wstęp do filozofii kultury, przeł. A. Staniewska, Warszawa: Czytelnik, s. 92–111.
Kladiva Jaroslav (1991), Język prozy Bohumila Hrabala, przeł. J. Stachowski, „Literatura
na Świecie”, nr 1, s. 308–319.
Łotman Jurij (1977), O modelującym znaczeniu „końca” i „początku” w przekazach artystycznych
(Tezy), przeł. J. Faryno, w: Semiotyka kultury, red. E. Janus i M. R. Mayenowa,
Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 344–349.
Łotman Jurij (1984), Problem przestrzeni artystycznej, w: J. Łotman, Struktura tekstu
artystycznego, przeł. A. Tanalska, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy,
s. 310–329.
Madurowicz Mikołaj (2002), Sfera sacrum w przestrzeni miejskiej Warszawy, Warszawa:
Wydawnictwo Akademckie Dialog.
Robert Maciej (2014), Perełki i skowronki. Adaptacje filmowe prozy Bohumila Hrabala,
Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Soliński Wojciech (2013), Bohumila Hrabala sprawa polska (i inne sprawy), Wrocław:
Oficyna Wydawnicza ATUT.
Tuan Yi-Fu (1987), Przestrzeń i miejsce, przeł. A. Morawińska, Warszawa: Państwowy
Instytut Wydawniczy.
Zgustov´a Monika (2000), Bohumil Hrabal, przeł. Z. Tarajło-Lipowska, Wrocław: Wydawnictwo
Dolnośląskie.
Instytut Filologii Polskiej, Uniwersytet Wrocławski
Wojciech Soliński, prof. dr hab., emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, literaturoznawca, teoretyk literatury, translatolog, tłumacz. Opublikował m.in.: Przekład artystyczny a kultura literacka. Komunikacja i metakomunikacja literacka (1987); włoski przekład tej pracy Traduzione artistica e cultura letteraria. Comunicazione e metacomunicazione letteraria (1992); Kształty obecności. Recepcja pisarstwa Umberta Eco w polskiej kulturze literackiej (2013), współredagował z W. Boleckim i M. Gorczyńskim, Współczesne dyskursy konfliktu. Literatura – Język – Kultura (2015). Przełożył na język polski książkę Umberta Eco, La ricerca della lingua perfetta nella cultura europea. Wydanie 1: W poszukiwaniu języka uniwersalnego (2002); wydanie 2: Poszukiwanie języka doskonałego w kulturze europejskiej (2013). W roku 2014 zadebiutował jako tłumacz literacki przekładem bajki Bohumila Hrabala Złocieńka (Kopretina).
https://orcid.org/0000-0001-8244-3101Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
