„Miejsce” (i „obraz”) w poetyce późnego klasycyzmu
Helena Markowska
Wydział Polonistyki. Uniwersytet WarszawskiHelena Markowska, doktorantka w Zakładzie Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentka MISH (polonistyka, cywilizacja śródziemnomorska). Interesuje się literaturą romantyzmu i późnego oświecenia. Obecnie bada naukę o literaturze przełomu oświeceniowo-romantycznego oraz początki polskiego literaturoznawstwa akademickiego na Uniwersytetach Warszawskim i Wileńskim. Szczególne miejsce w kręgu jej zainteresowań zajmują także Juliusz Słowacki oraz Litwa.
Abstrakt
This paper demonstrates how space and spatial relations where conceptualized in the Polish poetics of the early nineteenth century. The author concentrates mainly on different uses of the term “place” in theoretical treaties of the period. Comparing how this term is used in reference to drama and to other genres which represent the epoch leads to the following conclusion. Namely, in literary criticism of the times the concept of literature understood as the practice of “painting with words” was in fact a substitute for the concept of literature as spatiotemporal structure.
Słowa kluczowe:
place, image, classicism, classical unities, poetics, LessingBibliografia
Alison Archibald, Essays on The Nature And Principles of Taste, Edinburgh: Bell and Brandfute, 1790.
Kopczyńska Zdzisława, Malowanie słowami, w: tejże, Język a poezja. Studia z dziejów świadomości językowej i literackiej oświecenia i romantyzmu, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976.
Korzeniowski Józef, Kurs poezji, Warszawa: nakład i druk N. Glücksberga, 1829.
Królikowski Józef Franciszek, Rys poetyki wedle przepisów teorii, Poznań 1828.
Markowska Helena, „Dodatki” a kategoria jedności w poetyce klasycyzmu postanisławowskiego, „Forum Poetyki”, jesień 2016, http://fp.amu.edu.pl/dodatki-a-kategoria-jednosci-w-poetyce-klasycyzmu-postanislawowskiego/ [dostęp 20.11.2017].
Mickiewicz Adam, Objaśnienia do poematu opisowego Zofijówka, w: Stanisław Trembecki, Poezje, t. 2, Wilno: B. Neuman, 1822, s. 379–406.
Osiński Ludwik, Wykład literatury porównawczej, w: tegoż, Dzieła, t. 2 i 3, Warszawa 1861.
Pietraszko Stanisław, Doktryna literacka polskiego klasycyzmu, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966.
Przybylski Ryszard, Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego, Marabut: Gdańsk 1996.
Ratajczak Dobrochna, Wstęp, w: Polska tragedia neoklasycystyczna, wyb. i oprac. tejże, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988.
Słowacki Euzebiusz, Dzieła z pozostałych rękopismów ogłoszone, t. 1, 2 i 3, Wilno: Józef Zawadzki, 1826–1827.
Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński i in., Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988.
Stanisz Marek, Wczesnoromantyczne spory o poezję, Kraków: Universitas, 1998.
Wężyk Franciszek, O poezji dramatycznej, w: Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce, t. 1, Kraków: nakładem Akademii Umiejętności, 1878, s. 273–340.
Żbikowski Piotr, Klasycyzm postanisławowski: doktryna estetycznoliteracka, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984.
Wydział Polonistyki. Uniwersytet Warszawski
Helena Markowska, doktorantka w Zakładzie Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentka MISH (polonistyka, cywilizacja śródziemnomorska). Interesuje się literaturą romantyzmu i późnego oświecenia. Obecnie bada naukę o literaturze przełomu oświeceniowo-romantycznego oraz początki polskiego literaturoznawstwa akademickiego na Uniwersytetach Warszawskim i Wileńskim. Szczególne miejsce w kręgu jej zainteresowań zajmują także Juliusz Słowacki oraz Litwa.
Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
