Wspólnota rozszerzona
Ewelina Głowacka
Wydział Filologiczny. Uniwersytet w Białymstokuhttps://orcid.org/0000-0003-0068-8098
Abstrakt
Artykuł stanowi omówienie książki Anity Jarzyny pod tytułem Post-koine. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) (2019), której przedmiotem jest analiza narracji nieantropocentrycznych we współczesnej poezji polskiej. Recenzentka przybliża problematykę monografii, zwracając uwagę na nieoczywisty wybór utworów interpretowanych przez Jarzynę, którą interesują przede wszystkim przebłyski perspektywy nieantropocentrycznej u autorów niekojarzonych z nurtem ekokrytycznym. Uwzględniając w swoich rozważaniach róznorodne konteksty interpretacyjne, autorka rezenzowanej książki nie tylko prezentuje szerokie spektrum zagadnień z zakresu animal studies, ale też przekonuje, że poezja jest zarazem odbiciem i zwiastunem zmian zachodzących w wyobraźni wspólnoty.
Słowa kluczowe:
postantropocentryzm, ekokrytyka, animal studies, komunikacja międzygatunkowa, przemoc antroponormatywnaBibliografia
Barcz Anna (2011), O ciele ekokrytycznie i z perspektywy queer, „Przegląd Filozoficzno-Literacki”, nr 4, s. 215–231.
Barcz Anna (2012), Przyroda – bliska czy daleka? Ekokrytyka i nowe sposoby poetyki odpowiedzialności za przyrodę w literaturze, „Anthropos?”, nr 18–19, s. 59–79.
Barcz Anna (2013), Posthumanizm i jego zwierzęce odgłosy w literaturze, „Teksty Drugie”, nr 1–2, s. 60–79.
Barcz Anna (2014), „Moja przyjaciółka krowa” – o niesymbolicznej reprezentacji krowy u Julii Hartwig, Jolanty Brach-Czainy i Marlen Haushofer, w: Ludzie i zwierzęta, red. R. Chymkowski, A. Jaroszuk, Warszawa: Uniwersytet Warszawski, s. 101–116.
Barcz Anna (2015), Wprowadzenie do zookrytyki (teorii zwierzęcych narracji), „Białostockie Studia Literaturoznawcze”, nr 6, s. 143–159.
Barcz Anna (2016), Realizm ekologiczny. Od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej, Katowice: Wydawnictwo Śląsk.
Barcz Anna, Dąbrowska Magdalena [red.] (2014), Zwierzęta, gender, kultura. Perspektywa ekologiczna, etyczna i krytyczna, Lublin: E-naukowiec.
Barcz Anna, Łagodzka Dorota [red.] (2015), Zwierzęta i ich ludzie. Zmierzch antropocentrycznego paradygmatu?, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN.
Filipowicz Anna (2017), (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu, Gdańsk–Sopot: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Jarzyna Anita (2019), Post-koin´e. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich), Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Krupiński Piotr (2016), „Dlaczego gęsi krzyczały?” Zwierzęta i Zagłada w literaturze polskiej XX i XXI wieku, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN.
Madejski Jerzy (2002), Przyboś ekokrytyczny?, w: Stulecie Przybosia, red. S. Balbus, E. Balcerzan, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, s. 353–367.
Mytych-Forajter Beata (2017), Zwierzęta na zakręcie, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN.
Tabaszewska Justyna (2010), Jedna przyroda czy przyrody alternatywne? O pojmowaniu i obrazach przyrody w polskiej poezji, Kraków: Universitas.
Tabaszewska Justyna (2011), Zagrożenia czy możliwości? Ekokrytyka – rekonesans, „Teksty Drugie”, nr 3, s. 205–220.
Woźniak Jarosław (2017), Widma ekokrytyki, „Przestrzenie Teorii”, nr 28, s. 169–191.
Wydział Filologiczny. Uniwersytet w Białymstoku https://orcid.org/0000-0003-0068-8098
Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
