Zmysłowe doświadczanie przestrzeni w twórczości Tomasza Różyckiego
Tomasz Cieślak
Wydział Filologiczny. Uniwersytet ŁódzkiTomasz Cieślak, ur. 1966, historyk i krytyk literatury, prof. nadzw. w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego (Zakład Literatury i Tradycji Romantyzmu). Autor książek i artykułów na temat polskiej poezji i prozy współczesnej, współredaktor wielu tomów zbiorowych. Wydał książki: Nowa poezja polska wobec poprzedników. Lektura relacyjna, Łódź 2011; W poszukiwaniu ostatecznej Tajemnicy. Szkice o polskiej literaturze XX wieku i najnowszej, Łódź 2009 oraz Nieszczęsny Cagliostro. Nieznane teksty Juliana Tuwima, Łódź 2001.
Abstrakt
Tomasz Różycki continues to use the category of space as a form of artistic expression. He creates his literary world by using the same emotion-charged spatial components. The territorial imagery of his works expresses the protagonist’s personal inner world. The topography and geography, Europe and Poland with its Eastern Borderlands, the city and the house with its material objects are all arranged to acquire a symbolic and metaphorical dimension. What emerges as a result is the non-linear, palimpsest space, which is stretched between the present and the past. The article attempts to analyze this unique spatial imagery.
Słowa kluczowe:
space, sensual experience, territorial imaginery, topography, Tomasz RóżyckiBibliografia
Brzozowska Blanka, W stronę Maubert-Mutualit´e, czyli w poszukiwaniu straconego miejsca, „Teksty Drugie” 2011, nr 5, s. 244–254.
Cieślak Tomasz, Postschulzowskie przestrzenie (re)konstruowane. Dolny Śląsk w „Manekinach” Karola Maliszewskiego i „Bestiarium” Tomasza Różyckiego, w: Geograficzne przestrzenie utekstowione, red. B. Karwowska, E. Konończuk, E. Sidoruk, E. Wampuszyc, Białystok: Wydawnictwo UwB, 2017, s. 177–192.
Czy coś się zaczyna? Z Marianem Stalą o zjawisku najmłodszej polskiej poezji rozmawia Piotr Marecki, w: Tekstylia. O „rocznikach siedemdziesiątych”, red. P. Marecki, I. Stokfiszewski, M. Witkowski, Kraków: Korporacja, ha!art 2002, s. 509–517.
Głowiński Michał, Przestrzeń w dziele literackim, w: Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, wyd. 2 poszerzone i poprawione, Wrocław: Ossolineum, 1988.
Gutorow Jacek, Geografia sensu, sens geografii (Tomasz Różycki), w: tenże, Niepodległość głosu. Szkice o poezji polskiej po 1968 roku, Kraków: Znak, 2003.
Maliszewski Karol, Głosy z „bezbrzeżnej podróży” [rec. tomu „serce” Romana Honeta], „Czas Kultury” 2002, nr 4–5, s. 109.
Różycki Tomasz, Anima, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 1999.
Różycki Tomasz, Bestiarium, Kraków: Znak, 2012.
Różycki Tomasz, Chata umaita, Warszawa: Wydawnictwo Lampa i Iskra Boża, 2001.
Różycki Tomasz, Dwanaście stacji, Kraków: Znak, 2004.
Różycki Tomasz, Kolonie, Kraków: Znak, 2006.
Różycki Tomasz, Księga obrotów, Kraków: Znak, 2010.
Różycki Tomasz, Litery, Kraków: Wydawnictwo a5, 2016.
Różycki Tomasz, Świat i Antyświat, Warszawa: Wydawnictwo Lampa i Iskra Boża, 2003.
Różycki Tomasz, Vaterland, Łódź: Stowarzyszenie Literackie im. K. K. Baczyńskiego, 1997.
Wydział Filologiczny. Uniwersytet Łódzki
Tomasz Cieślak, ur. 1966, historyk i krytyk literatury, prof. nadzw. w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego (Zakład Literatury i Tradycji Romantyzmu). Autor książek i artykułów na temat polskiej poezji i prozy współczesnej, współredaktor wielu tomów zbiorowych. Wydał książki: Nowa poezja polska wobec poprzedników. Lektura relacyjna, Łódź 2011; W poszukiwaniu ostatecznej Tajemnicy. Szkice o polskiej literaturze XX wieku i najnowszej, Łódź 2009 oraz Nieszczęsny Cagliostro. Nieznane teksty Juliana Tuwima, Łódź 2001.
Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
