Wyraz pluszczyć ‘zamykać, mrużyć oczy’ w języku polskim, ukraińskim i białoruskim

ESBM – Әтымалагiчны слоўнiк беларускай мовы, 1978–, рәд. В.У. Мартынаў, Г.А. Цыхун, Мiнск: Навука i тәхнiка [Ėtymalagichny sloǔnik belaruskaĭ movy, 1978–, red. V.U. Martynaǔ, G.A. Cychun, Minsk: Navuka i technika / Biełaruskaja navuka].

Hrinčenko – Грiнченко Б., 1907–1909, Словарь української мови, т. I–IV, Київ: Видавництво Академiї Наук Українскої РСР Hrinčenko B., Słowar ukrainskoĭ mowy, t. I–V, Kijew: Vydavnyctwo akademiї Nauk Ukraїnskoї RS].

Linde S.B., 1854–1860, Słownik języka polskiego, t. I–VI, Lwów, wyd. 3. fotoofsetowe, Warszawa 1951.

Maryniakowa I., 2011, Słownik dawnej mowy mieszkańców Ciechanowca i okolicznych wsi na Podlasiu, Łomża: Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe im. Wagów.

Nowowiejski B., 2010, Z zagadnień kontaktów językowych, Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.

Redliński E., 1973, Konopielka, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.

Rembiszewska D.K., 2007, Słownik dialektu knyszyńskiego Czesława Kudzinowskiego, Łomża: Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe im. Wagów.

RóżnSłow – Maryniakowa I., Rembiszewska D.K., Siatkowski J., 2015, Różno języczne słownictwo gwarowe Podlasia, Suwalszczyzny i północno-wschodniego Mazowsza, Warszawa: Instytut Slawistyki PAN.

SXVII–XVIII – Słownik języka polskiego XVII w. i 1. połowy XVIII wieku, 1999–, Kraków: IJP PAN.

SGP – Słownik gwar polskich, 1977–, opr. przez Zakład Dialektologii Polskiej Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie pod kier. Mieczysława Karasia, od t. II pod kier. J. Reichana, od t. VI pod kier. J. Okoniowej, od t. IX pod kier. R. Kucharzyk, Wrocław–Kraków: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego.

SJPD – Słownik języka polskiego, 1958–1969, red. W. Doroszewski, t. I–XI, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna” / Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

SPZB – Слоўнiк беларускiх гаворак паўночна-заходняй Беларусi i яе пагранiчча у пяцi тамах, 1979–1986, рәд. Ю.Ф. Мацкевiч, т. I–V, Мiнск: Навука i тәхнiка [Sloǔnik belaruskich gavorak paǔnoczna-zachodniaĭ Belarusi i ĭae pagranicza u piaci tomach, 1979–1986, red. J.F. Mackewicz, t. I–V, Minsk: Navuka i technika].

SStp – Słownik staropolski, 1953–2004, red. S. Urbańczyk, t. I–XI, Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk Instytut Języka Polskiego.

SUM – Словник української мови, 1970–1980, ред. I.К. Бiлодiд, т. I–XI, Київ: Издательство «Наукова думка» [Slovnik ukraĭnskoĭ movi, 1970–1980, red. I.K. Bilodid, t. I–XI, Kiĭew: Yzdatelstvo «Naukova dumka»].

SW – Słownik języka polskiego, 1908–1927, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. I–VIII, Warszawa: Nakładem prenumeratorów i kasy im. Mianowskiego (tzw. Słownik warszawski).

SWil – Słownik języka polskiego, 1861, wypracowany przez A. Zdanowicza, M. Bohusza Szyszkę i innych, t. I–II, Wilno: Maurycy Orgelbrand.

TSBM – Тлумачальны слоўнiк беларускай мовы, 1977–1984, рәд. К.К. Атраховiч (К. Крапiва), т. I–V, Мiнск: Акадәмя Навук БССР. Iнстытут Мовазнаўства iмя Якуба Коласа [Tlumaczalny sloǔnik belaruskaĭ movy, 1977–1984, red. K.K. Atrachovicz (K. Krapiva), t. I–V, Minsk: Akademia Navuk Bielarusi. Instytut movoznaustwa imia Jakuba Kolasa.