Profesjolekt paralotniarzy – bogactwo czy chaos?, Barbara Pędzich, Jak powstaje socjolekt? Studium słownictwa paralotniarzy, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012, ss. 290

Farrel T.J., 1991, Secondary Orality and Consciousness, [in:] Media, Consciousness and Culture Explorations of Walter Ong’s Thought, eds B. Gronbeck, T.J. Farrel, New Bury Park–London–New Delhi, s. 194–209.

Gajda S., 1990, Wprowadzenie do teorii terminu, Opole.

Geremek B., 1980, O językach tajemnych, „Teksty”, nr 2, s. 13–36.

Grabias S., [1997] 2003, Język w zachowaniach społecznych, Lublin.

Janasowa J., 1979, Słownictwo techniczne w akcie mowy, „Socjolingwistyka”, nr 2, s. 183–194.

Jarosz B., 2015,Między obiektywizmem a subiektywizmem, czyli o wyjaśnianiu znaczeń w badaniach socjolingwistycznych, [w:] Człowiek, zjawiska i teksty kultury w komunikacji społecznej, red. M. Karwatowska, R. Litwiński, A. Siwiec, Lublin, s. 121–134.

Kijak A., 2014, Barbara Pędzich, Jak powstaje socjolekt? Studium słownictwa paralotniarzy, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012, ss. 290 [recenzja], „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza”, t. 21 (41), z. 2, s. 193–197.

Klemensiewicz Z., 1953, O różnych odmianach współczesnej polszczyzny, Warszawa.

Koper M., 2013, „Turku, kończ ten mecz!” O mówionej odmianie języka dziennikarzy sportowych raz jeszcze, [w:] Sport w mediach, red. M. Jarosz, P. Drzewiecki, P. Płatek, Warszawa, s. 284–298.

Kurkowska H., Skorupka S., 2001, Stylistyka polska. Zarys, Warszawa.

Lewandowski M., 2013, The Language of Football: an English-Polish Contrastive Study, Poznań.

Markowski A., 1992, Leksyka wspólna różnym odmianom polszczyzny, t. 1,Warszawa.

Ożdżyński J., 1996, Profesjonalizmy, subjęzyki i rejestry – w ujęciu kognitywnym, [w:] Wokół społecznego zróżnicowania języka, red. S. Kania, Szczecin, s. 125–140.

Peisert M., 2004, Rozmowa pisana – nowa odmiana polszczyzny w Internecie, [w:] Współczesne odmiany języka narodowego, red. K. Michalewski, Łódź, s. 145–151.

Pędzich B., 2005, O mechanizmach kształtowania się leksyki środowiskowo-zawodowej na przykładzie słownictwa paralotniarzy, „Przegląd Humanistyczny”, nr 4, s. 81–93.

Pędzich B., 2009, Czy paralotnia jest niby–lotnią?, „Poradnik Językowy”, z. 7, s. 104–109.

Pędzich B., 2010a, Jak powstaje środowiskowa odmiana języka (na przykładzie leksyki paralotniarskiej), [w:] Polskie języki. O językach zawodowych i środowiskowych, red. M. Milewska-Stawiany, E. Rogowska-Cybulska, Gdańsk.

Pędzich B., 2010b, O żółwiu, akwarium i koniczynce, czyli o neosemantyzmach środowiskowych (na przykładzie słownictwa paralotniarzy), „Poradnik Językowy”, z. 5, s. 15–24.

Pędzich B., 2011, O niektórych czasownikach lotu (na przykładzie słownictwa paralotniarskiego), [w:] Polskie dźwięki, polskie słowa, polska gramatyka (system – teksty – norma – kodyfikacja), red. B. Pędzich, D. Zdunkiewicz-Jedynak, Warszawa, s. 417–429.

Ułaszyn H., 1951, Język złodziejski, Łódź.

Trzcianka J., 1952, Z zagadnień słownictwa lotniczego, „Poradnik Językowy”, z. 6, s. 25–29.

Wieczorkiewicz B., 1961, O gwarach środowiskowych, „Poradnik Językowy”, z. 5, s. 225–232.

Wiśnicki M., 2004, Słownictwo telewizyjnego komentarza sportowego (na przykładzie transmisji z meczów piłkarskich), „Poradnik Językowy”, z. 8, s. 49–63.

Wojciechowska A., 2002, Komunikacja językowa w Internecie. Próba rozpoznania problematyki, „Zielonogórskie Seminarium Polonistyczne”, s. 479–487.

Zgółkowie H. i T., 2002, Dobór źródeł leksykograficznych przy konstruowaniu jednojęzycznych słowników języka etnicznego, [w:] Język w przestrzeni społecznej, red. S. Gajda, K. Rymut, U. Żydek-Bednarczuk, Opole, s. 507–515.

Żydek-Bednarczuk U., 1987, Sytuacja socjolingwistyczna w języku zawodowym na Śląsku, „Socjolingwistyka”, nr 7, s. 92–105.