Różne oblicza elegii w poezji Adama Zagajewskiego

Michał Fałtynowicz

Wydział Filologiczny. Uniwersytet Gdański
https://orcid.org/0000-0002-8136-0029


Abstrakt

W artykule poddano analizie wiersze Adama Zagajewskiego wpisujące się w konwencję elegijną. Rekapitulując wcześniejsze ustalenia badaczy dotyczące funkcji elegii w poezji Zagajewskiego, autor przedstawia własne interpretacje wybranych utworów. Dowodzi, że forma elegijna, realizująca się w twórczości Zagajewskiego na wiele różnych sposobów, nie jest wyłącznie wyrazem nostalgii poety za przeszłością. Przywołując minione zdarzenia, wspominając zmarłych znajomych, a także podtrzymując pamięć o o ofiarach Holocaustu, Zagajewski czyni bohatera lirycznego swoich wierszy strażnikiem pamięci o przeszłości, której trzeba umożliwić oddziaływanie na przyszłość.

Słowa kluczowe:

elegia, polska poezja współczesna, pamięć, przeszłość, Adam Zagajewski

Biedrzycki Krzysztof (2008), Poezja i pamięć. O trzech poematach Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta i Adama Zagajewskiego, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Burkot Stanisław (1977), Spotkania z poezją współczesną, Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne.

Czabanowska-Wróbel Anna (2005), Poszukiwanie blasku. O poezji Adama Zagajewskiego, Kraków: Universitas.

Doktór Roman (1999), Polska elegia oświeceniowa, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.

Gleń Adrian (2018), Języki rzeczywistości. O twórczości Juliana Kornhausera, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne.

Kalwas Piotr Ibrahim (2015), Egipt: haram halal, Warszawa: Wydawnictwo Dowody na Istnienie.

Klejnocki Jarosław (2002), Bez utopii? Rzecz o poezji Adama Zagajewskiego, Wałbrzych: Ruta.

Kuczera-Chachulska Bernadetta (2002), Przemiany form i postaw elegijnych w liryce polskiej XIX wieku, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Lacoue-Labarthe Phillippe (2004), Poezja jako doświadczenie, przeł. J. Margański, Gdańsk: Słowo/Obraz Terytoria.

Legeżyńska Anna (1999), Gest pożegnania. Szkice o poetyckiej świadomości elegijno-ironicznej, Poznań: Poznańskie Studia Polonistyczne.

Piotrowska Henryka (1977), Elegia, w: Słownik literatury polskiego Oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Wrocław: Ossolineum, s. 93–99.

Ritz German (1993), Postmodernizm liryczny albo co przytrafiło się Adamowi Zagajewskiemu w drodze do Lwowa, przeł. A. Nasiłowska, „Teksty Drugie”, nr 1, s. 55–73.

Ubertowska Aleksandra (2007), Świadectwo – trauma – głos. Literackie reprezentacje Holocaustu, Kraków: Universitas.

Walcott Derek (2015), Elegista, przeł. R. Gorczyńka, w: I cień i światło... O twórczości Adama Zagajewskiego,

red. A. Czabanowska-Wróbel, Kraków: Wydawnictwo a5, s. 9–28.

Zagajewski Adam (1990), Płótno, Paryż: Zeszyty Literackie.

Zagajewski Adam (1991), Dwa miasta, Paryż: Biblioteka Zeszytów Literackich, Kraków: Oficyna Literacka.

Zagajewski Adam (1994), Ziemia ognista, Poznań: Wydawnictwo a5.

Zagajewski Adam (2003), Powrót, Kraków: Wydawnictwo Znak.

Zagajewski Adam (2005), Anteny, Kraków: Wydawnictwo a5.

Zagajewski Adam (2009), Niewidzialna ręka, Kraków: Wydawnictwo Znak.

Zagajewski Adam (2014), Asymetria, Kraków: Wydawnictwo a5.

Zagajewski Adam (2019), Prawdziwe życie, Kraków: Wydawnictwo a5.

Pobierz

Opublikowane
2021-12-31



Michał Fałtynowicz 
Wydział Filologiczny. Uniwersytet Gdański https://orcid.org/0000-0002-8136-0029



Licencja

Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0  (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)

Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:

1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.

Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).

Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.