Kontrowersje w poezji Lucyny Skompskiej
Iwona Misiak
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Naukhttps://orcid.org/0000-0002-7473-5064
Abstrakt
W artykule została omówiona potencjalność, która reguluje/zaburza przebieg zdarzeń w poezji Lucyny Skompskiej. Przygodność zjawisk i kontrowersje ujawniające się w tomie Farby wodne z jednej strony przypominają technikę malowania akwareli, a z drugiej wskazują na ideę twórczości Skompskiej, czyli próby przedstawienia możności i niemożności. Najważniejszym tłem rozważań jest filozofia Agambena, który analizuje postępowanie kopisty Bartleby’ego, bohatera opowiadania Melville’a. Przypadłość skryby przeistacza się we wzór ambiwalentnego doświadczenia literackiego, a wiersze w zagadkowy sposób kojarzą się z „martwymi listami” wysyłanymi do świata.
Słowa kluczowe:
potencjalność, przygodność, poezja, Bartleby, martwy listBibliografia
Agamben Giorgio (2009), Bartleby, czyli o przypadkowości, przeł. S. Królak, w: H. Melville, Kopista Bartleby. Historia z Wall Street, przeł. A. Szostkiewicz, Warszawa: Wydawnictwo Sic!, s. 107–155.
Agamben Giorgio (2009), Czas, który zostaje. Komentarz do Listu do Rzymian, przeł. S. Królak, Warszawa: Wydawnictwo Sic!.
Agamben Giorgio (2008), Wspólnota, która nadchodzi, przeł. S. Królak, Warszawa: Wydawnictwo Sic!.
Arystoteles (1983), Poetyka, przeł. H. Podbielski, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Colebrook Claire (2010), Agamben: Estetyka, potencjalność i życie, przeł. J. Kutyła, w: Agamben. Przewodnik Krytyki Politycznej, wybór i redakcja zespół Krytyki Politycznej, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, s. 305–326.
Deleuze Gilles (2009), Bartleby albo formuła, przeł. G. Jankowicz, w: H.Melville, Kopista Bartleby. Historia z Wall Street, przeł. A. Szostkiewicz, Warszawa: Wydawnictwo Sic!, s. 63–104.
Dickinson Emily (1990), 100 wierszy, wybór, przekład, wstęp i opracowanie S. Barańczak, Kraków: Arka.
Geulen Eva (2010), Rzeczywistość i możliwość, w: E. Geulen, Giorgio Agamben. Wprowadzenie, przeł.
M. Ratajczak, Warszawa: Wydawnictwo Sic!, s. 49–58.
Jaeggy Fleur (2011), Żywoty domniemane, przeł. S. Kasprzysiak, Warszawa: Noir sur Blanc.
Malabou Catherine (2017), Ontologia przypadłości. Esej o plastyczności destrukcyjnej, przekład i posłowie
P. Skalski, Warszawa: Fundacja Augusta hrabiego Cieszkowskiego.
Mościcki Paweł (2012), Idea potencjalności. Możliwość filozofii według Giorgio Agambena,
Warszawa: Wydawnictwo Instytut Badań Literackich PAN.
Mościcki Paweł (2010), Poetyka potencjalności. Agamben, Celan, Walser, w: W sprawie Agambena. Konteksty krytyki, red. Ł. Musiał, M. Ratajczak, K. Szadkowski, A. Żychliński, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, s. 47–75.
Schwob Marcel (2016), Sztuka życiopisarska, przeł. L. Schiller, w: M. Schwob, Żywoty urojone i inne prozy, przeł. W. Korab-Brzozowski, B. Ostrowska, Z. Przesmycki--Miriam, L. Schiller, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 7–16.
Skompska Lucyna (1986), Bez powodu, Warszawa: Czytelnik.
Skompska Lucyna (1997), Wiersze wybrane, Łódź: Biblioteka.
Skompska Lucyna (2001), Farby wodne, Kraków: Wydawnictwo a5.
Skompska Lucyna (2006), Od róż do liter, Łódź: Fundacja Anima „Tygiel Kultury”.
Żychliński Arkadiusz, Musiał Łukasz [przy współpracy Małgorzaty Łukasiewicz] (2013), Posłowie, w: R. Walser, Mikrogramy, przeł. M. Łukasiewicz, Ł. Musiał, A. Żychliński, Kraków: Korporacja Ha!art, s. 125–136.
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk https://orcid.org/0000-0002-7473-5064
Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
