Ćwiczenia z Pasoliniego – Pier Paolo Pasolini w podróży przez Italię (,,La lunga strada di sabbia”)
Giulia Kamińska Di Giannantonio
Instytut Literaturoznawstwa.Wydział Humanistyczny. Uniwersytet Śląski w Katowicachhttps://orcid.org/0000-0002-9651-8351
Abstrakt
W artykule poddano analizie nietłumaczony dotąd na język polski reportaż La lunga strada di sabbia Pier Paolo Pasoliniego, będący zapisem wakacyjnej wyprawy włoskiego intelektualisty, odbytej w 1959 roku wzdłuż wybrzeży Półwyspu Apenińskiego. Autorka próbuje odpowiedzieć na pytanie, w jakim sposób Pasolini relacjonuje swoją wyprawę, jakie elementy podróży i opisywanego świata są dla pisarza szczególnie istotne. Autorka dochodzi do wniosku, że Pasolini, wykorzystując przyjętą strategię lekkiego wakacyjnego reportażu, porusza bliskie sobie tematy, które znalazły rozwinięcie w innych jego dziełach – koncentruje swoją uwagę na ludziach, ich warunkach życia, czy tempie przemian społeczno-ekonomicznych, równocześnie korzystając z możliwości, jakie stwarza przyjęta forma, by przedstawić szersze niż zazwyczaj spektrum afektywne.
Słowa kluczowe:
reprtaż, poetyka, afekty, podróż włoska, Pier Paolo PasoliniBibliografia
Achtelik Aleksandra (2015), Sprawcza moc przechadzki, czyli Polski literat we włoskim mieście, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Agudo Arianna, de Castillo Ludovica (2021), Doppio movimento. La lunga strada di sabbia di Pier Paolo Pasolini e Paolo di Paolo, „La rivista di enngramma”, nr 181, s. 45–66.
Barycz Henryk (1955), Nieznany diariusz podróży po Włoszech z końca wieku XVI, „Pamiętniki Biblioteki Kórnickiej”, nr 5, s. 46–78.
Barycz Henryk (1965), Spojrzenia w przeszłość polsko-włoską, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Brahmer Mieczysław (1980), Powinowactwa polsko-włoskie. Z dziejów wzajemnych stosunków kulturalnych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Brilli Attilio (1988), Il «Petit Tour». Itinerari minori del viaggio in Italia, Mediolan: Silvana Editoriale.
Brilli Attilio (1995), Quando viaggiare era un’arte, Bolonia: Il Mulino.
Brilli Attilio (2006), Il viaggio in Italia. Storia di una grande tradizione culturale, Bolonia: Il Mulino.
Brilli Attilio (2014), Il grande racconto del viaggio in Italia. Itinerari di ieri per viaggiatori, Bolonia: Il Mulino.
Brilli Attilio (2022), Le viaggiatrici del Grand Tour. Storie, amori, avventure, Bolonia: Il Mulino.
Cannav`o Alessandro (2018), Wstęp. Oriana i Pier Paolo, przyjaźń niemożliwa, w: O. Fallaci, Pasolini. Niewygodny człowiek, przeł. J. Ugniewska,Warszawa: Wydawnictwo Świat Książki, s. 5–15.
Ceronetti Guido (1983), Un viaggio in Italia, Turyn: Einaudi Editore.
Czaja Dariusz (2008), Gdzieś dalej, gdzie indziej, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Fallaci Oriana (2018), Pasolini. Niewygodny człowiek, przeł. J. Ugniewska, Warszawa: Wydawnictwo Świat Książki.
Kamińska Di Giannantonio Giulia (2021), „Doświadczyć podobnych widoków” – czyli słów kilka o italopisarstwie Marka Zagańczyka, w: Sperimentare ed esprimere l’italianit`a. Aspetti letterari e culturali, red. T. Kaczmarek, D. Kobylska, K. Kowalik, S. Cavallo Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, s. 229–268.
Kępiński Piotr (2021), Szczury z via Veneto, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Kozińska-Donderi Diana (2003), Obraz Włoch i motywy włoskie w prozie polskiej 1918–1956, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Lisak-Gębalą Dobrawa (2013), Współczesna polska eseistyka w poszukiwaniu aury obrazów malarskich i fotograficznych, „Zagadnienia Rodzajów Literackich”, t. 56, z. 2, s. 223–237.
Liszka-Drążkiewicz Agnieszka (2019), Władza w późnej twórczości Piera Paola Pasoliniego (1965–1975), Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.
Pasolini Pier Paolo (1999), Bluźnierstwo, przeł. J. Mikołajewski, Warszawa: Teta Veleta.
Pasolini Pier Paolo (2003), Orgia. Chlew, przeł. E. Bal, Kraków: Księgarnia Akademicka.
Pasolini Pier Paolo (2007), Pilades. Calderon, przeł. E. Bal, Kraków: Panga Pank.
Pasolini Pier Paolo (2012), Po ludobójstwie. Eseje o języku, polityce i kinie, red. M.Werner, przeł. I. Napiórkowska, A. Osmólska-Mętrak, M. Salwa, Warszawa: Biblioteka Kwartalnika Kronos.
Pasolini Pier Paolo (2017), La lunga strada di sabbia, Mediolan: Ugo Guanda Editore.
Pasolini Pier Paolo (2017), Una lettera sulla Calabria, w: P.P. Pasolini, La lunga strada di sabbia, Mediolan: Ugo Guanda Editore, s. 107–113.
Pasolini Pier Paolo (2021), Ulicznicy, przeł. K. Skórska, Łódź: Wydawnictwo Officyna.
Piovene Guido (1968), Viaggio in Italia, Mediolan: A. Mondadori Editore.
Płaszczewska Olga (2003), Wizja Włoch w polskiej i francuskiej literaturze okresu romantyzmu (1800–1850), Kraków: Universitas.
Rumiz Paolo (2011), Italia in seconda classe, Mediolan: Feltrinelli Editore.
Rumiz Paolo (2016), Appia, Mediolan: Feltrinelli Editore.
Rumiz Paolo (2016), Legenda żeglujących gór, przeł. J. Malawska, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
Skórska Katarzyna (2021), Pasoliniego dzieci ulicy, w: P.P. Pasolini, Ulicznicy, Łódź: Wydawnictwo Officyna, s. 271–277.
Ugniewska Joanna (2011), Podróżować, pisać. O literaturze podróżniczej i współczesnych pisarzach włoskich, Warszawa: Wydawnictwo Zeszytów Literackich.
Ugniewska Joanna (2014), Viaggiatori polacchi in Italia oggi: tra pellegrinaggio e decostruzione del mito, „Italica Wratislaviensia”, nr 5, s. 339–351.
Werner Mateusz (2012), Nieznany Pasolini, w: P.P. Pasolini, Po ludobójstwie. Eseje o języku, polityce i kinie, Warszawa: Biblioteka Kwartalnika Kronos, s. V–XIV.
Zagańczyk Marek (1999), Krajobrazy i portrety, Gdańsk: Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria. Zagańczyk Marek (2005), Droga do Sieny, Warszawa: Wydawnictwo Zeszytów Literackich.
Zagańczyk Marek (2012), Cyprysy i topole, Warszawa: Wydawnictwo Zeszytów Literackich.
Instytut Literaturoznawstwa.Wydział Humanistyczny. Uniwersytet Śląski w Katowicach https://orcid.org/0000-0002-9651-8351
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
