Poetycki plac zabaw Krystyny Miłobędzkiej. Wokół Gdzie baba siała mak. Gry słowne dla teatru
Ewa Nofikow-Dobrodumow
Wydział Filologiczny. Uniwersytet w BiałymstokuEwa Nofikow-Dobrodumow, dr, literaturoznawczyni, kulturoznawczyni, adiunkt w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Uniwersytetu w Białymstoku. Autorka książek: Metafizyczne gospodarstwo Mirona (2001) oraz Polski karnawał. Obrazy obyczajów świątecznych w piśmiennictwie trzech stuleci (od XVII do XIX wieku) (2015). Jej zainteresowania obejmują pogranicza literaturoznawstwa i studiów kulturowych.
Abstrakt
The article is devoted to Krystyna Miłobędzka’s texts for children’s theatre. Demonstrating the kinship between the characteristic ways of thinking of poet and child, the author analyses how space is created – the space for both child’s play and poetic ritual. Highlighted in the work is the idea of how things are done through the use of clich´es, child’s words and rhymes in poetic language. The main character of Miłobędzka’s scripts is language – its potential and power for creation.
Słowa kluczowe:
theatrical tscrip, play, poetical ritual, space, Krystyna MiłobędzkaBibliografia
Białoszewski Miron, Imiesłów, w: M. Białoszewski, Utwory zebrane, t. 2: Teatr Osobny, Warszawa: PIW, 1988, s. 147–150.
Borowiec Jarosław, Szare światło. Rozmowy z Krystyną Miłobędzką i Andrzejem Falkiewiczem, Wrocław: Biuro Literackie, 2009.
Huizinga Johan, Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, przeł. M. Kurecka, W. Wirpsza, Warszawa: Wydawnictwo Aletheia, 2007.
Kałuża Anna, Więcej matki, w: Wielogłos. Krystyna Miłobędzka w recenzjach, szkicach, rozmowach, wybór, oprac. i red. J. Borowiec, Wrocław: Biuro Literackie, 2012, s. 236–241.
Kapferer Bruce, Proces rytualny i problem refleksywności w egzorcyzmach syngaleskich, w: Rytuał, dramat, święto, spektakl. Wstęp do teorii widowiska kulturowego, red. J. J. MacAloon, przeł. K. Przyłuska-Urbanowicz, posłowie do wydania polskiego W. Dudzik, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, s. 273–313.
Karasińska Marta, Gry teatralne KrystynyMiłobędzkiej, w:Wielogłos. Krystyna Miłobędzka w recenzjach, szkicach, rozmowach, wybór, oprac. i red. J. Borowiec,Wrocław: Biuro Literackie, 2012, s. 561–569.
Miłobędzka Krystyna, Gdzie baba siała mak. Gry słowne dla teatru, Wrocław: Biuro Literackie, 2012.
Miłobędzka Krystyna, W widnokręgu Odmieńca. Teatr, dziecko, kosmogonia, Wrocław: Biuro Literackie, 2008.
Pławuszewski Piotr, O trudnej sztuce tłumaczenia świata, w: Wielogłos. Krystyna Miłobędzka w recenzjach, szkicach, rozmowach, wybór, oprac. i red. J. Borowiec, Wrocław: Biuro Literackie, 2012, s. 571–575.
Serafinowska Ewa, Gra i zabawa w sztukach KrystynyMiłobędzkiej, w: Wielogłos. Krystyna Miłobędzka w recenzjach, szkicach, rozmowach, wybór, oprac. i red. J. Borowiec, Wrocław: Biuro Literackie, 2012, s. 541–552.
Turner Victor, Liminalność i gatunki performatywne, w: Rytuał, dramat, święto, spektakl. Wstęp do teorii widowiska kulturowego, red. J. J. MacAloon, przeł. K. Przyłuska--Urbanowicz, posłowie do wydania polskiego W. Dudzik, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, s. 39–74.
Wiles David, Przestrzeń święta, w: D. Wiles, Krótka historia przestrzeni teatralnych, przeł. Ł. Zaremba, red. nauk. wydania polskiego W. Dudzik, Warszawa: PWN, 2012, s. 36–90.
Wydział Filologiczny. Uniwersytet w Białymstoku
Ewa Nofikow-Dobrodumow, dr, literaturoznawczyni, kulturoznawczyni, adiunkt w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Uniwersytetu w Białymstoku. Autorka książek: Metafizyczne gospodarstwo Mirona (2001) oraz Polski karnawał. Obrazy obyczajów świątecznych w piśmiennictwie trzech stuleci (od XVII do XIX wieku) (2015). Jej zainteresowania obejmują pogranicza literaturoznawstwa i studiów kulturowych.
Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.
