Praktyki wykluczania, praktyki rehabilitacji. O gorszości i otwarciu na to, co inne w poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego
Szymon Trusewicz
Wydział Filologiczny, Uniwersytet w BiałymstokuAbstrakt
The article concerns the represenation of exclusion and marginalization in the works by Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki. The poems show the interaction of autobiographical references with the author’s own reflections upon poetic artistry and the ways of representing otherness. Also Tkaczyszyn-Dycki’s close relationship with his mother becomes a constituting element which forms the myth of his poetic identity.
Słowa kluczowe:
poetry, exclusion, marginalization, otherness, Eugeniusz Tkaczyszyn- DyckiBibliografia
Burzyńska Anna, Dekonstrukcja, polityka, performatyka, Kraków: Universitas, 2013.
Burzyńska Anna, Od metafizyki do etyki, „Teksty Drugie” 2002, nr 1–2, s. 64–80.
Czyżak Agnieszka, Wnuk rezuna, w: Pokarmy. Szkice o twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, red. P. Śliwiński, Poznań:Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, 2012, s. 265–272.
Forajter Wacław, Inwersje, „Pamiętnik Literacki” 2001, nr 1, s. 179–201.
Foucault Michel, Sobąpisanie, przeł. M.P. Markowski w: tegoż, Szaleństwo i literatura. Powiedziane, napisane, wybór i oprac. T. Komendant, Warszawa: Fundacja „Aletheia”, 1999, s. 303–319.
Kałuża Anna, „Po obu stronach granicy”. Postacie poezji w twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w: Pokarmy. Szkice o twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, red. Piotr Śliwiński, Poznań: Wydawnictwo WBPiCAK, 2012.
Nycz Ryszard, Tropy „JA”. Koncepcje podmiotowości w literaturze polskiej ostatniego stulecia, w: Ja, autor: sytuacja podmiotu w polskiej literaturze współczesnej, red. D. Śnieżko, Warszawa: „Semper”, 1996, s. 38–57.
Markowski Marek Paweł, Zwrot etyczny w badaniach literackich, „Teksty Drugie” 2000, nr 1, s. 239–244.
Skurtys Jakub, Ciało, literatura, pamięć. Przyczynek do antropologii pamięci Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w: Zapatrzeni w przeszłość. O zwrocie pamięciowym w naukach humanistycznych, red. P. Kwiatkowski, Poznań: Europejskie Stowarzyszenie Kulturoznawcze, 2016.
Śliwiński Piotr, O stałości rzeczy, których nie ma, w: tegoż, Świat na brudno. Szkice o poezji i krytyce, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2007.
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, Dyrdymałki dla Tomasza albo wykręcać kota ogonem, „Dziennik Portowy” 2002, nr 6.
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, III. Piosenka o szegółach szczególastych, V. Piosenka o bezimiennym, „Twórczość” 2016, nr 11, s. 5–6.
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, Imię i znamię, Wrocław: Biuro Literackie, 2012.
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, Kochanka Norwida, Wrocław: Biuro Literackie, 2014.
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, Nie dam ci siebie w żadnej postaci, Kraków: Lokator, 2016.
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, Oddam wiersze w dobre ręce, Wrocław: Biuro Literackie, 2010.
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, Piosenka o zależnościach i uzależnieniach. Zapis rozmowy z Eugeniuszem Tkaczyszynem-Dyckim przed Galą Literackiej Nagrody Nike 2009, towarzyszący premierze książki Oddam wiersze w dobre ręce (1988–2010), http://portliteracki.pl/przystan/teksty/piosenka-o-zaleznosciach-i-uzaleznieniach-2/[dostęp 1.11.2017].
Tkaczyszyn-Dycki Eugeniusz, Pójście za Norwidem. Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego za słowa łapie Anna Podczaszy, http://portliteracki.pl/przystan/teksty/pojscie-za-norwidem/ [dostęp 05.11.2017].
Wydział Filologiczny, Uniwersytet w Białymstoku
Licencja
Artykuły opublikowane w czasopiśmie "Białostockie Studia Literaturoznawcze" na platformie należącej do Uniwersytetu w Białymstoku są udostępniane na licencji CC-BY-SA 4.0 (Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
1) uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji na tych samych warunkach, 2) wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej do tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny.
Uniwersytet w Białymstoku zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi w Białymstoku na wykorzystanie dzieła.