Formalne mechanizmy tworzenia etnonimów argotycznych w języku francuskim
Piotr Sorbet
Uniwersytet Marii Curie-SkłodowskiejAbstrakt
Celem tego artykułu jest przedstawienie i analiza etnonimów argotycznych w języku francuskim. Są to jednostki leksykalne, które są używane w celu określenia różnych narodów i występują w języku niestandardowym. W tym celu, zgromadzony został korpus leksykograficzny, na który składają się z jednej strony słowniki argotyzmów, a z drugiej strony słowniki ogólne języka francuskiego. Etnonimy argotyczne zostały poddane analizie ilościowej i formalnej. Ta ostatnia obejmuje kwestie ortograficzne, fonetyczne oraz morfologiczne.Słowa kluczowe:
etnonimia, zapożyczenia leksykalne, skracanie wyrazówBibliografia
Aedo S., FaríasM., 2009, Etnofaulismos, coprolalia, representaciones y estrategias discriminatorias: el caso del discurso chileno antiperuano, « Discurso & Sociedad », 3(3), pp. 372–396.
Bruneadu J.-F., 2011, Le “métro” martiniquais: une impossible “désethnicisation” « Hommes & migrations », 1289, pp. 92–104.
Calvet L.-J., 1993, L’argot en vingt leçons, Paris: Payot.
Cerquiglini B., 2019, Parlez -vous tronqué?, Paris: Larousse.
Farid G., 2010, Pertinence ou non -pertinence des injures racistes dans les dictionnaires, « Voix Plurielles », 7(2), pp. 42–59.
Grevisse M., Goosse A., 200814, Le bon usage, Bruxelles: De Boeck – Duculot.
Guiraud P., 1973, L’argot, Paris, PUF.
Ortega Ojeda, G., 2007, Los gentilicios burlescos de Canarias, « Revista de Filología », 25, pp. 495–503.
Piechnik I., 2015, Reduplicative syllables in romance languages, « Romanica Cracoviensia », 15, pp. 30–55.
Pottier B., 1995, Linguistique générale: théorie et description, Paris: Klincksieck.
Rabanales A., 1958, Recursos lingüísticos en el español de Chile de expresión de la afectividad, « Separata del Boletín de Filología de la Universidad de Chile », Tomo X, pp. 205–300.
Roback A.A., 1944, A dictionary of international slurs, Cambridge: Sci‑Art publishers.
Sorbet P., 2016, Sobre los etnónimos oficiosos y la disfemización etnonímica: presentación del tema, in: M. Posturzyńska‑Bosko, P. Sorbet (Édits.), Le tabou comme défi pour la linguistique. El tabú como desafío para la lingüística, Lublin: UMCS, pp. 153–168.
VALDMAN A., 2000, La Langue des faubourgs et des banlieues: de l’argot au français populaire,« The French Review », 73(6), pp. 1179–1192.
Blum C. (dir.), 2010, Vocabulaire du français des provinces, Paris: Garnier. (VFP)
Caradec F., 2005, Dictionnaire de français argotique et populaire, Paris: Larousse. (DFAP)
Cellard J., Rey A., 1991, Dictionnaire du français non conventionnel, Paris: Hachette. (DFNC)
Debov V., 2015, Glossaire du verlan dans le rap français, Paris: L’Harmattan. (GV)
Dictionnaire de la zone, https://www.dictionnairedelazone.fr, consultéle 25 août 2022. (DZ)
Goudaillier J.-P., 2001, Comment Tu Tchatches?, Paris, Maisonneuve et Larose. (CtT)
Delacherie‑Henry S., Nief C., Vandevoorde A. avec la collab. de Morel D., 2003, Larousse pratique, dictionnaire du français au quotidien, Paris, Larousse/VUEF. (LP)
Le Petit Robert 2001 [cédérom], Paris: Le Robert. (RE2001)
Le Petit Robert 2016 [cédérom], Paris: Le Robert. (RE2016)
Rey A., 2006, Dictionnaire historique de la langue française, Paris: Dictionnaires le Robert. (DHLR)
Trésor de la langue française informatisé, http://atilf.atilf.fr, consultéle 20 août 2022. (TLFI)
Voltaire, 1759, Candide ou L’optimisme.
